Spróbuj zaobserwować jak najwięcej szczegółów związanych z napotkanym ptakiem i miejscem, w którym go znalazłeś. Czy wiesz jaki to ptak? Czy jesteś w stanie określić, czy jest to pisklę, podlot, czy dorosły ptak? Dlaczego uważasz, że ptak potrzebuje Twojej pomocy? Czy miejsce, w którym ptak został znaleziony jest potencjalnie dla niego niebezpieczne?

Czy interwencja jest konieczna?

Zanim podejmiemy działanie, warto poświęcić czas na to, żeby skontaktować się ze specjalistami. Czasem lepiej wykonać kilka telefonów niż niepotrzebnie zabrać ptaka z jego naturalnego środowiska. Poza tym, dzięki kontaktowi i konsultacji, możemy uzyskać cenne informacje, dotyczące dalszego postępowania, tak by nasze działania nie zagrażały naszemu bezpieczeństwu i zdrowiu ptaków. Zobacz do kogo możesz zadzwonić:

POWIAT OLSZTYŃSKI

Jeżeli jesteś z terenu powiatu olsztyńskiego, skontaktuj się z wolontariuszami Ptasiej Straży:

POZA POWIATEM OLSZTYŃSKIM

Skontaktuj się z najbliższym ośrodkiem rehabilitacji ptaków dzikich. W ośrodku uzyskasz dalsze informacje dotyczące możliwości przyjęcia pacjenta i wskazówki dotyczące dalszego działania. Jeżeli w Twojej okolicy nie ma ośrodka, zadzwoń na numer alarmowy 112, operatorzy tego numeru połączą Cię organizacjami, które będą mogły Ci pomóc.

TUTAJ ZNAJDZIESZ LISTĘ OŚRODKÓW REHABILITACJI

Pamiętaj, że od momentu, kiedy napotkałeś ptaka i postanowiłeś zainterweniować, jego życie i zdrowie zależy w dużej mierze od Ciebie. W miarę możliwości i swojej wiedzy postaraj się zapewnić mu warunki, w których stan jego zdrowia się nie pogorszy.

Wskazówki dotyczące transportu:

• karton/pojemnik, w którym przewozisz ptaka powinien ograniczać jego ruch – najlepiej przewieźć ptaka w kartonie, który będzie dostosowany do jego rozmiaru – pamiętaj, że podczas transportu ptak będzie się w nim przemieszczał, więc karton nie powinien być za duży, tak by ptak nie zrobił sobie krzywdy UWAGA! na kartony po środkach chemicznych zostawiających mocny zapach – ptaki mają bardzo wrażliwy układ oddechowy i wszelkie opary chemiczne mogą być dla nich szkodliwe, a nawet trujące;
• dno najlepiej wyłożyć ręcznikiem papierowym lub miękką tkaniną – UWAGA! nie wkładaj do transportera tkanin, które się strzępią, waty, czyli rzeczy w które ptak może się zaplątać;
• pamiętaj o dostępie tlenu – zrób w kartonie dziurki, otwory wentylacyjne;
• ogranicz maksymalnie dostęp bodźców z zewnątrz – ograniczy to stres przewożonego zwierzęcia, dyskretnie zerkaj, czy ptak dobrze znosi transport, ale też staraj się nie naruszać jego spokoju;
• kontroluj temperaturę – w lecie łatwo może dojść do przegrzania i odwrotnie, zimą do wychłodzenia – pamiętaj, że osłabione i chore ptaki oraz pisklęta potrzebują ciepła (pisklęta nieopierzone, zwłaszcza wychłodzone ogrzewamy od razu  w momencie znalezienia trzymając je w rękach) – do ogrzewania możemy użyć plastikowej butelki z ciepłą wodą lub termoforu, owijamy je ręcznikiem i umieszczamy w transporterze tak, by nie zagrażały ptakowi podczas transportu;