Jeżeli spotkasz na swojej drodze młodego ptaka, który nieudolnie podskakuje lub podlatuje, prawdopodobnie jest to podlot, który właśnie uczy się samodzielności poza gniazdem. Jest to sytuacja normalna. Nie zabieraj go spod opieki rodziców, którzy w tym okresie dbają o jego bezpieczeństwo i go dokarmiają! Podloty, jeżeli nie są ranne lub zagrożone, np. atakiem drapieżnika, nie potrzebują Twojej pomocy.
sójka pisklęta 
sójka podlot 
młoda sójka pod opieką rodziców
Ptaki dzielimy ze względu na sposób opieki nad młodymi na zagniazdowniki i gniazdowniki. Pisklęta zagniazdowników wykluwają się pokryte gęstym puchem i bardzo szybko opuszczają gniazda, już od pierwszego dnia życia są zdolne do samodzielnego żerowania. Do zagniazdowników zaliczamy. np. kaczki, gęsi, łabędzie, ptaki kurowate. Pisklęta gniazdowników rodzą się nagie i niesamodzielne. Przebywają w gnieździe, gdzie są karmione przez rodziców. Kolejną fazą ich rozwoju jest faza podlota, kiedy wciąż jeszcze nieporadne przebywają poza gniazdem ucząc się samodzielnego życia.
Jest to naturalny cykl dojrzewania tych gatunków, który wykształcił się w toku ewolucji dla zwiększenia szansy zachowania lęgu. Pisklęta przebywające przez długi czas w gnieździe stanowią łatwy łup dla drapieżników, którzy łatwo mogą znaleźć gniazdo po zapachu odchodów i nawoływaniu piskląt. Dodatkowo drapieżnik, znajdując gniazdo zabije wszystkie pisklęta się w nim znajdujące. Szanse rosną w sytuacji, kiedy pisklęta –podloty przebywają rozproszone poza gniazdem. Ich szanse na ucieczkę wzrastają w razie ataku.
Osobom, które spotykają podloty na swojej drodze często wydaje się, że zostały porzucone, bo przebywają poza gniazdem i nie możemy zaobserwować dorosłych ptaków w ich pobliżu. Rodzice mogą akurat karmić w tym czasie inne podloty, albo że ze względu na zagrożenie ze strony drapieżnika, nie chcą zdradzać swojego położenia. Zawsze pierwszym, co warto zrobić jest wycofanie się i obserwowanie rozwoju sytuacji z ukrycia.
pustułka z pisklętami 
pustułka podloty
Podloty występują u ptaków:
- wróblowych (drozdy, zięby, szczygły, sikorki, wróble itd.)
- u gołębi (sierpówek, grzywaczy, gołębi domowych itp.)
- ptaków krukowatych (kawki, wrony, sroki, gawrony itd.)
- u drapieżnych (pustułek, myszołowów, jastrzębi itd.)
- u sów (puszczyków, sów uszatych itd.)
podlot puszczyka – jeżeli spotkasz go na swojej drodze, nie zabieraj go do domu
Podloty w 99% przypadków są niepotrzebnie zabierane z ich naturalnego środowiska.
Bardzo często ludziom wydaje się, że młode ptaki są samotne, porzucone, że trzeba im koniecznie pomóc – nic bardziej mylnego. Podloty zachowują się nieporadnie, bo dopiero uczą się jak funkcjonować poza gniazdem. Zabranie takiego młodego ptaka z jego naturalnego środowiska i pozbawienie go opieki rodziców to niebywała krzywda. Takie zdarzenie na zawsze wpłynie niekorzystnie na dalszą egzystencję podlota. Młode ptaki nie będą w stanie nauczyć się wielu umiejętności, które powinny być im przekazane przez rodziców, a człowiek mimo największych starań nie jest w stanie odtworzyć warunków, jakie ptaki miały by zapewnione w naturalnym środowisku.
Dlatego zanim zabierzemy ptaka z jego naturalnego środowiska, upewnijmy się, że jest to absolutnie konieczne, a najlepiej skontaktujmy ze specjalistami.
podloty wróbla karmione przez rodziców
PODLOTY GNIAZDOWNIKÓW -CECHY SZCZEGÓLNE
- posiadają wiele piór podobnych do piór dorosłych osobników swojego gatunku (w odróżnieniu od piskląt, które są nieopierzone lub pokryte puchem);
- możemy zauważyć resztki piór puchowych na szyi i głowie;
- krótki ogon, nie wyrośnięte sterówki (pióra ogona);
- żółte zajady – żółte zgrubienia u nasady dzioba;
- podloty mają niewybarwioną i miękką woskówkę wokół nozdrzy;
- nieporadny wygląd i zachowanie;
- ptak nie lata, lub słabo lata -podskakuje podfruwa;
- ptak jest cicho, nawołuje rodziców co jakiś czas – ptak krzyczący cały czas, może wzbudzić Twoje zaniepokojenie, jednak zanim go zabierzesz – skonsultuj się ze specjalistami;
sroka podlot 
dorosła sroka 
wrona podlot 
dorosła wrona
Stwierdzenie, czy na pewno jest to podlot i jakiego gatunku jest to ptak, przynajmniej na początku może nastręczać wiele trudności. Dobrze jest pooglądać zdjęcia podlotów poszczególnych gatunków i porównywać je ze zdjęciami dorosłych osobników.
Na stronie Ptasiego Azylu możecie znaleźć porównywarkę gatunków, która pozwoli Wam po podaniu odpowiednich parametrów określić z jakim ptakiem macie do czynienia. Adres strony: ptasiazyl.zoo.waw.pl/identyfikacja-gatunku
WSKAZÓWKI POSTĘPOWANIA
Nie zabieraj podlotów z ich naturalnego środowiska. Wskazania do interwencji są tylko wtedy, jeżeli ptak jest ranny lub wiesz, że jego rodzice zginęli.
Możesz natomiast upewnić się, czy podlotowi nic nie zagraża:
- sprawdź, czy miejsce jest bezpieczne – jeżeli spotkasz podlota, który siedzi na ulicy, ścieżce rowerowej, czyli w miejscu, które stanowi dla niego zagrożenie, przełóż go w miejsce spokojniejsze –posadź go najbliższej niskiej gałęzi lub pozostaw na ziemi pomiędzy drzewami, krzewami;
- obserwuj – jeżeli chcesz się upewnić, że rodzice podlota wrócą – oddal się i ukryj, tak byś nie była / nie był widoczna/y ani dla podlota, ani dla rodziców; podlot powinien zacząć nawoływać rodziców, a oni z czasem powinni mu odpowiadać i przylecieć go nakarmić; Pamiętaj, że taka obserwacja wymaga od Ciebie cierpliwości i czasu, dorosłe ptaki nie przylecą od razu, na pewno nie pojawią się w Twojej obecności;
Polbruk S.A.
